Με πρωτοβουλία της Περιφερειακής Επιτροπής ΕΤΕΚ Λεμεσού τo ETEK διοργάνωσε στη Λεμεσό, στις 31 Οκτωβρίου, σε συνεργασία με το ΤΕΠΑΚ, εσπερίδα με θέμα: «Διατηρητέες Οικοδομές: Διαδικασίες, Συντήρηση και η Σημασία τους στην Αειφόρο Ανάπτυξη της Περιοχής και στο Δομημένο Περιβάλλον». Την εκδήλωση στήριξαν ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Κύπρου, η Ένωση Κοινοτήτων Κύπρου και ο δήμος Λεμεσού.

Τις εργασίες της εσπερίδας, που προσέλκυσε πολλούς ενδιαφερόμενους μηχανικούς και πολίτες από την ευρύτερη αστική περιοχή Λεμεσού και τις αγροτικές κοινότητες της Λεμεσού, χαιρέτισαν και προλόγισαν οι κ. Στέλιος Αχνιώτης, πολιτικός μηχανικός, πρόεδρος του ΕΤΕΚ και Ανδρέας Χρίστου, μηχανολόγος, δήμαρχος Λεμεσού. Τη συζήτηση συντόνιζε ο κ. Μάριος Χριστοφίνης, αρχιτέκτονας.
Το κυρίως θέμα ανέπτυξε η Ειρήνη Χατζησάββα, αρχιτέκτονας, λειτουργός του τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, στον τομέα Διατήρησης. Στη συνέχεια ο κ. Χριστάκης Σεργίδης, αρχιτέκτονας, τέως α’ λειτουργός πολεοδομίας, ανάπτυξε το θέμα «Η βιομηχανική κληρονομία μεταξύ παλιού και νέου λιμανιού Λεμεσού και κληρονομία του μοντέρνου στην πόλη».

Συνοπτικά τα συμπεράσματα της εσπερίδας ήταν:
1. Θα πρέπει να επανεξεταστούν συνολικά τα κριτήρια για την κήρυξη και τη χρηματοδότηση διατηρητέων οικοδομών.
2. Θα πρέπει να γίνει διαβάθμιση και κατηγοριοποίηση των διαφόρων ειδών διατηρητέων οικοδομών, ώστε να διευκολυνθεί η διάσωση και η συντήρηση περισσότερων κτιρίων, ή και μόνον όψεων και όγκων κτιρίων συνοδείας, με ανάλογη αναπροσαρμογή κινήτρων και ωφελημάτων.
3. Θα πρέπει να δημιουργηθούν προϋποθέσεις κήρυξης σε διατηρητέα αξιόλογων κτιρίων κι εκτός ΠΕΧ, με χρονικό ορίζοντα μέχρι και το 1960, καθώς και ιδιαίτερα σημαντικών σύγχρονων κτιρίων, με βάση την ιστορική, πολιτιστική, κοινωνική και αρχιτεκτονική τους αξία και σημασία.
4. Θα πρέπει να δημιουργηθεί θεσμός και υπηρεσία παροχής «πρώτων βοηθειών» σε διατηρητέα ή και δυνητικά διατηρητέα αξιόλογα κτίρια, που ενδεχομένως αντιμετωπίζουν άμεσο κίνδυνο μερικής ή ολικής κατάρρευσης, με ανάλογες νομοθετικές ρυθμίσεις και κριτήρια.
5. Θα πρέπει να διευρυνθούν τα όρια του Σχεδίου Περιοχής Κέντρου Λεμεσού μέχρι και τις λεωφόρους Ομονοίας, Μακαρίου Γ’ και Γρίβα Διγενή, καθώς και της ΠΕΧ Λεμεσού με τρόπο που να ενσωματώνει όλη την παλιά πόλη, νοτιότερα της οδού Γλάδστωνος και δυτικά της οδού Αγίου Ανδρέου, την περιοχή Παμπούλας κι άλλες ευαίσθητες περιοχές.

Στον χαιρετισμό του κατά την εκδήλωση, ο πρόεδρος του ΕΤΕΚ Στέλιος Αχνιώτης είπε, μεταξύ άλλων, ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση «αποτελεί μέρος της προσπάθειας που καταβάλλουμε ως Επιμελητήριο με ευρύτερο στόχο τη θέσπιση πολιτικής, αλλά και την αλλαγή νοοτροπίας, για τα θέματα που αφορούν στη μεθοδολογία και τις πρακτικές επέμβασης στα διατηρητέα κτίρια και στο περιβάλλον όπου αυτά εντάσσονται».
Ο κ. Αχνιώτης μιλώντας στάθηκε σε δύο σημεία:

1. Τι επιλέγουμε τελικά να διατηρήσουμε και τι όχι;
2. Πώς επιλέγουμε να επαναχρησιμοποιήσουμε τα κτίρια που διατηρούμε;

Για το πρώτο σημείο ανέφερε ότι πριν μπούμε «στη συζήτηση για πολιτικές, κίνητρα, τεχνικές και μεθοδολογίες διατήρησης πρέπει να αναλογιστούμε τη σημασία αυτής της απόφασης που καλούμαστε κι εμείς σήμερα ως κοινωνία να πάρουμε και να αναλογιστούμε τον αντίκτυπο που θα έχει στις μελλοντικές γενιές».
Για το δεύτερο σημείο τόνισε ότι «διατηρώντας αυτά τα κτίρια, πρέπει να έχουμε στον νου μας πως μαζί με την υλική τους μορφή και την τεχνογνωσία τους, διατηρούμε και τις ιστορίες, τις αναμνήσεις, τις ιδέες που συνδέθηκαν μαζί τους. Επομένως όταν καλούμαστε να επαναχρησιμοποιήσουμε αυτά τα κτίρια, πρέπει να αναλογιζόμαστε πως ταυτόχρονα επιλέγουμε να αποτελέσουμε τη συνέχεια μιας πολιτιστικής αλυσίδας, κι αυτό είναι κρίσιμο για την κοινωνία μας σήμερα. Είναι καθοριστικό το πώς θα συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε τα κτίρια που διατηρούμε, προσθέτοντας με σεβασμό το δικό μας ίχνος στην ιστορία τους και άρα στην πολιτιστική μας ταυτότητα».